De Volvo 850 zorgde voor een belangrijke ommekeer. Volvo Gent was niet langer het fabriekje dat alleen maar bouwt wat er in Zweden niet meer bij kon.

Primeur
Voor het eerst werd een nieuw model in Gent gelanceerd. Dat had heel wat voeten in de aarde. De productontwikkeling was (en is) nog altijd een Zweedse aangelegenheid, dus moest er zeer goed samengewerkt worden tussen Zweden en België. Want de kennis om het nieuwe model te bouwen, moest van Zweden naar Gent komen.

Een belangrijk stadium in het ontwikkelingsproces is de bouw van prototypes. Dat gebeurt in Göteborg, in de afdeling PVÖ. Daar worden de eerste auto’s handmatig gemonteerd. Tientallen medewerkers van gent verhuisden tijdelijk - voor de duur van één jaar - jaar Zweden. Daar werden ze ambachtsmannen, en leerden ze de knepen van het vak - en legden ze alle geheimen bloot van het nieuwe model, dat tot toen nog top secret was.

Mooie tijd
“Een mooie tijd,” weet Luc Maesschalck nog. “We waren vaak wekenlang van huis, maar kregen ook een fantastische ervaring mee. We werkten heel nauw samen met onze Zweedse collega’s, en we leerden een nieuw land, en nieuwe gebruiken kennen. En vooral: we waren getuige van de geboorte van een nieuw model.”
De auto’s die ze bouwden werden gebruikt voor verschillende testen. Jacques Van den hende herinnert zich nog hoe pijnlijk het was om de auto’s, die ze met veel zorg in elkaar hadden gestoken, te zien verloren gaan in een botsing in het safety center. De eerste auto die ze naar Arizona verscheepten (voor testen in de hete en droge omstandigheden van Arizona), raakte total loss toen een heftruck de container met de auto liet vallen.
Maar ze kwamen terug met een schat aan informatie en kennis, die ze dan moesten overbrengen bij de collega’s. De ‘ankermannen’, zoals ze toen genoemd werden, speelden een cruciale rol in de opleiding om het nieuwe model in productie te kunnen nemen.

Reünie
In 1991, bij de lancering van de Volvo 850, poseerden ze heel trots bij ‘hun’ Volvo 850. Nu, bijna een kwarteeuw later, hebben we de foto opnieuw gemaakt. André Soyez en Alex Dhaenens konden we niet meer contacteren, en Patric Van de Velde, toen supervisor in de Eindassemblage, moest tot zijn spijt verstek laten gaan voor de foto. Maar de gepensioneerde Antoon Vermeire en Eric De Smedt kwamen graag terug voor deze bescheiden reünie. En Eric De Wagenaere, nog altijd even zot van Volvo als toen, kwam even van achter zijn fornuis van Coeur D'Artichaut om toch maar even terug bij zijn collega’s van toen te kunnen zijn. Een rode Volvo 850 vonden we niet meteen, maar collega Andy De Vrieze had gelukkig nog een groen exemplaar in tiptop conditie.