Je bent jong, en je kunt een aardig potje voetballen.
Je woont in Kameroen in West-Afrika. Sportieve ambities dreven Francis Essaka Dikongue naar Europa. In 1994 legde hij een test af bij RWDM.

“Jammer, ze hebben me niet genomen,” herinnert Francis zich. Maar hij is België gebleven, en maakte andere keuzes, en verhuisde naar Gent. “Eerst op lager niveau gespeeld, en dan werk gevonden, bij Volvo. Daar heb ik mijn draai gevonden."

Francis werkt in de keuken van de nachtploeg, en hij is er de lieveling van de collega’s. Zo zwart als Zwarte Piet, en altijd met een aanstekelijke, brede en witte lach. Hij voelt zich prima aanvaard door zijn collega’s. “De Belgen nemen alles nogal ernstig op,” zegt Francis. “Soms denk ik: ze weten niet altijd hoe goed ze het hebben. Hier, op Volvo, en in de maatschappij.”

Het voetbal bleef echter een grote aantrekkingskracht uitoefenen. Francis kwam terecht bij AA Gent. Hij is er steward, en houdt van zijn geliefde club, de Buffalo’s, en van het contact met de supporters. Hij voelt zich ondertussen een echte Gentenaar. “Mijn vrouw is nu ook steward, en we staan in hetzelfde blok. In het begin had ze het wat moeilijker dan ik, de taal was voor haar een nog grotere barrière dan voor mij. Ik krijg de kans om elke dag Nederlands te spreken, en mijn vrouw volgt lessen. En ondertussen slaan we ons uit de slag in wat we onze nieuwe thuis noemen - Gent, Volvo en de Buffalo’s.”