Mieke Goeminne heeft de pest aan pesten.
Ze studeerde voor sociaal werker, en kwam terecht in de personeelsdient van Volvo waar ze nu instaat voor sociale relaties in de Spuitfabriek. Ze is ook voorzitter van de Psycho-sociale werkgroep van het Comité Preventie en Bescherming op het Werk. Samen met twee collega’s is ze ook ‘vertrouwenspersoon’, wat wil zeggen dat ze bemiddelt in pestdossiers. Gemiddeld krijgen de vertrouwenspersonen één klacht per week inzake pesten op hun bureau. “Ongemeen boeiend,” vindt Mieke, “maar soms ook behoorlijk lastig. Ik heb al veel verdriet gezien. Soms sta ik verbaasd wat mensen elkaar kunnen aandoen. Maar aan elk perstverhaal zitten twee kanten, en mijn eerste taak is: luisteren. Veel luisteren.” Haar bemiddelende rol vergt veel geduld, maar leidt vaak ook tot een grote voldoening. “Als blijkt dat de pester zich aan de afspraken houdt, en zelf inziet dat bepaalde gedragingen die hij eerst gewoon als grap zag, echt niet door de beugel kunnen, denk ik: ‘Mieke, goed werk verricht!’ En zeker ook als
diegene die gepest wordt, sterker uit het verhaal is gekomen, assertiever wordt en opkomt voor zichzelf, geeft dat een grote voldoening.” Mieke heeft geleerd om tussen de regels te luisteren, om op zoek te gaan naar de diepere
gronden van een conflict. Aan de leidinggevende geeft ze de raad mee: “Wees alert voor de tekenen van een conflict. Denk niet te snel: het is maar een kleinigheid.” Het is duidelijk: pesten wordt niet aanvaard, en Volvo steekt de kop niet in het zand. Problemen zijn er om uitgepraat te worden.