Als we Kim Marquenie opbellen, zit ze op hete kolen. Morgen valt het verdict: geslaagd of niet geslaagd, maar ze heeft er wel een goed gevoel bij. Kim begon in 2007 als operator bij ECG, en ze is duidelijk iemand die moeilijk stil kan zitten. Haar middelbare studies waren geen succes (“Tuinbouw, een verkeerde keuze,” zegt ze), maar toch wist ze dat er meer in haar zat. Ze werd reserve, ging heftrucks besturen en leerde alles over de nieuwe VEA-motoren. Ondertussen ging ze weer naar school. Na drie jaar behaalde ze het diploma Boekhouden op secundair niveau met de allerhoogste cijfers, en toen wist ze dat dàt haar ding was. Vandaar dat ze zich kandidaat stelde voor administratief ondersteuner in het Blauw Fabriekje, waar onderdelen gegroepeerd en klaargemaakt worden voor verscheping naar Maleisië en China. Dit jaar sluit ze ook haar zesde (en laatste) studiejaar af. Kim beheert alle verpakkingen, en met haar collega’s diende ze een verbeteringsvoorstel in. “Als we paletten kunnen hergebruiken, besparen we 48.000 euro per jaar,” zegt ze. Kim heeft acht jaar in de nachtploeg gewerkt, en hard gestudeerd. "Nu ben ik wel toe aan wat stabiliteit,” zegt ze. “Mijn dochter van twaalf vraagt heel wat aandacht, en dat geldt ook voor mijn job. Ik kan er mij in uitleven. Na amper een paar weken mocht ik al naar Maastricht, om te gaan kijken hoe men het daar deed. Mooi toch? Ik was hier nog maar een paar weken, en je krijgt al meteen veel kansen. We zitten een beetje aan de rand van het grote Volvo, maar dat heeft ook voordelen: we zijn een klein team, we kennen elkaar en we werken zeer goed samen.”