Het was geen gemakkelijke beslissing, maar toch heeft Franco er geen moment spijt van. Als zoon van een Sardijn die zijn geluk kwam beproeven in de koolmijnen van Limburg, werd hij één met de Limburgers. Hij kwam terecht bij Ford Genk. Maar in 2003 stapelden de onweerswolken zich op boven de Limburgse fabriek - er was overcapaciteit, en de nachtshift werd afgebouwd. Net die shift waarin Franco werkte. Op dat ogenblik was Volvo Car Gent bezig met het opstarten van een nachtploeg, om de productie van de S40 en V50 van Born over te nemen. “Mijn broer Mario had de overstap al gemaakt,” weet Franco nog. “En hij zei me: niet aarzelen Franco! Niet dat het geen grote stap was. Ik was toen tweeënveertig, en verhuizen zag ik niet zitten. Maar ik heb het toch maar gedaan.” Franco koos voor werkzekerheid, en voor een sector die hem vertrouwd was. Van de eindassemblage in Genk kwam Franco in de Spuitfabriek GB2 terecht, waar hij inspecteur is op de polierlijn. Een fijne job, vindt hij, ook al miste hij in het begin wel het kleinschalige Limburggevoel. Hij blijft ook fan van Racing Genk.
Omdat hij ‘s nachts werkt, valt de pendelrit nog mee, al blijft het een rit van 148 kilometer carpoolen. Ondertussen is Franco aan zijn vijfde Volvo toe. “In 2004 had het hard gesneeuwd, en waren we zeven uren onderweg. Toen we thuis kwamen, hadden we drie uurtjes om te slapen en om dan weer naar de fabriek te trekken.”
Eind vorig jaar ging Ford Genk dan helemaal dicht. “Een zwarte bladzijde,” zegt Franco, “want veel werk is er niet in Limburg. Ik ben blij dat ik de stap naar Gent heb gezet. Maar mijn gedachten waren toch bij mijn ex-collega’s.”