Veerle Debackere - geboren in het jaar dat Volvo Car Gent van start ging - kreeg in 2008 te horen dat ze kanker had. Wat dacht ze toen? Veerle: “Aanvankelijk gaat alle focus naar de genezing. Je beseft wel dat het ernstig is, maar je doet alles om beter te worden.” Veerle kreeg het allemaal over zich heen - chemo, bestraling, medicatie, met alle mogelijke neveneffecten, zoals misselijkheid en haaruitval. “Geleidelijk aan begin je je verwachtingen bij te stellen.” Twee jaar geleden bleek de kanker uitgezaaid naar de lymfeklieren.

Veerle blijft vechten, en wil niet dat de kanker wint. “Uiteindelijk zal dat misschien zo zijn, maar mentaal zal ik winnen. Ik wil mijn leven niet laten domineren door mijn ziekte. Kanker neemt veel weg, maar geeft ook iets terug. Ik leef als een eendagsvlieg, met een ongelooflijke intensiteit. Alles wat bijkomstig is, valt weg. Wat blijft, is de essentie. Mijn man, mijn twee kinderen. Ik geniet met en voor mijn gezin van elke dag die ik krijg.”
Tot die essentie behoort ook haar job. Veerle werkt in de computerafdeling. Ze geeft de fabrieken in Gent, Zweden en China IT-ondersteuning, en werkt nu halftijds. “Mijn werk is ook mijn identiteit. Ik ben dankbaar voor de kansen en de flexibiliteit die ik hier krijg, voor de collega’s, die ook mijn vrienden zijn. Op het werk voel ik mij niet ziek. Ook al ben ik in behandeling, ik hou contact. Als ik me goed voel, verras ik mijn collega’s met zelfgebakken cake. Ik neem mijn laptop mee naar het ziekenhuis, en werk van daaruit.”

Wat de toekomst brengt, weet Veerle niet. Ze weet nu wel beter wat belangrijk is in het leven, en wat ballast is. “Ik neem het leven stap voor stap, en ben blij met elke nieuwe dag.”