Als tiener kreeg Franky Roan regelmatig van zijn vader te horen: “Als je in het leven vooruit wil geraken, mag je niet  bang zijn om je handen vuil te maken.” En dat is precies wat Franky doet bij Volvo. Vanaf zijn eerste dag tot vandaag voorziet hij de onderkant van de auto’s met een beschermlaag tegen steenslag. “Ik heb er nog geen minuut spijt van gehad,” zegt Franky. “Voor veel collega’s zijn we die mannen uit dat vuil kot, maar dat is nu eenmaal onze werkplek, onze tweede thuis.” Wie voorbij de Underbody Coating komt hoort het meteen: het is een luidruchtige bende. De muziek staat er hard om boven de afzuiginstallatie uit te komen. “Bovendien moeten we luid roepen om elkaar te verstaan. Vaak tot grote verbazing van voorbijgangers die dan denken dat er een haar in de boter zit, maar niets is minder waar. Den UC, dat is familie. Wie de stap naar onze cabine waagt en niet bang is om de handen vuil te maken die wil er nooit meer weg.” Nieuwkomers ondergaan wel eens een doop door Baloe (de bijnaam van Franky), maar zover hij zich kan herinneren, is hier nog niemand weggegaan omdat het werk niet leuk was. “We denken nog vaak aan de collega’s die overleden zijn,” zegt Franky. “We blijven hen koesteren. Ook zij hebben hun deel in de Volvogeschiedenis maar vooral: ze hebben iets achtergelaten in ons hart.” Zo heeft ieder zijn eigen verhaal, filosofeert Franky: “Mensen zijn zoals een auto die zijn anti-corrosielaag heeft gekregen. Onder deze zwarte laag zit er heel mooi en zuiver product, net zoals er achter de soms stuurs uitziende collega’s een mooi mens schuilt. Ik werk met een zwarte smurrie, maar het geeft mij een goed gevoel - ik geef een meerwaarde aan een mooie en zuivere creatie, onze Volvo.”