Patrick De Buck is niet op zijn mondje gevallen, maar als hij over het geloof praat, steekt hij een tandje bij. Patrick werkte op de lijn en in Materiaalbehandeling, en geeft nu opleidingen over efficiënt materiaalbeheer. Hij was zeer actief in de vakbond, maar dat heeft hij opgegeven toen hij kennismaakte met de Christelijke Gemeente van Jehovah’s Getuigen. “Mijn geloof is belangrijk voor mij,” zegt Patrick. “Ik ben open over mijn overtuiging, en discussieer daar regelmatig over met de collega’s, maar natuurlijk respecteer ik iedereens overtuiging. Maar in mijn geloof moet ik neutraliteit nastreven. Het vakbondswerk opgeven was geen gemakkelijke keuze.”
Patrick kwam, via toeval, in contact met de getuigen van Jehovah - zijn vrouw was in gesprek gekomen met enkele verkondigers, en hij was toevallig net thuis met een gebroken voet. Wat hij hoorde, bleef in zijn hoofd hangen. “We zoeken allemaal naar zin, naar betekenis in dit leven. Ik ben katholiek opgegroeid, maar voelde me nooit echt comfortabel met het instituut Kerk. Door de getuigen van Jehovah heb ik mij verdiept in de bijbel, en ik geloof dat alles wat we moeten weten, daarin staat.”
Patrick koppelt zijn geloof los van zijn werk, maar hij hoopt toch dat zijn collega’s merken dat hij, dankzij zijn geloof, een beter mens is. “Sommigen kijken me soms vreemd aan, maar niemand heeft problemen met mijn overtuiging, al merk ik wel dat heel veel mensen een beperkte visie hebben op wat het is om getuige van Jehovah te zijn. Als gelovige kan ik ook de filosofie van Volvo volgen, die de mens centraal stelt, en die veiligheid als de eerste kernwaarde heeft uitgeroepen.“