“Je voelde het aankomen, maar het was nog altijd een grote schok.” De sluiting van Opel Antwerpen is ook bij Philip Bogaert, supervisor van de Deurlijn in Trim & Final, blijven nazinderen. Zevenentwintig jaar had hij voor Opel gewerkt. “De laatste werkdag, vlak voor de kerstvakantie van 2010, hadden we in de fabriek voor alle werknemers een grote kerstmarkt georganiseerd. Het gaf ons de kans om afscheid te nemen van de werkmakkers.”
Philip dacht er niet aan om bij de pakken te blijven neerzitten. “Vanaf één januari ging ik, 46 jaar oud, op zoek naar nieuw werk. En zo kwam ik, in mei 2011, bij Volvo terecht.” Philip was grootgebracht ‘in den automobiel’, zoals dat heet. Hij was shift leader in de spuitfabriek. “Ik kende Opel Antwerpen van binnen en van buiten. En dan kom je in een nieuw bedrijf, met lege zakken, en moest je weer heel veel leren.” Maar dat leren, dat ging snel. “Ik voelde me meteen thuis,” herinnert Philip zich. “De productiesystemen zijn vergelijkbaar, alleen legt Volvo meer het accent op de medewerker, op het belang van de menselijke inbreng. “Ik had een mooie carrière bij Opel, en ben dankbaar dat ik dat kan verderzetten bij Volvo.”
Philip heeft vertrouwen in Volvo. “Een sterk merk, met aantrekkelijke modellen en een goede strategie. Soms hoor ik mensen wel eens twijfelen aan onze overlevingskansen, maar Volvo is Opel niet. Volvo heeft Gent nodig, en Volvo wil en zal groeien. Laten we ons focussen op wat we zelf kunnen doen: blijven strijden voor ons bedrijf. En met strijden bedoel ik: ervoor zorgen dat we de beste resultaten blijven neerzetten.”